فصل اول
فصل اول "ماشالاخان در بارگاه هارون‌الرشید" با قلمی فاخر و طنزی هوشمندانه، آغاز سفری شگفت‌انگیز را روایت می‌کند.
ماشالاخان، نگهبان ساده بانک، در چرخشی معجزه‌آسا از زمان، خود را در قلب دوران طلایی عباسیان می‌یابد.
این بخش با تصویرسازی استادانه، شکوه دربار هارون‌الرشید را به نمایش می‌گذارد، در حالی که تضاد شخصیت اصلی با محیط پرابهت تاریخی، بستر خلق لحظاتی کمیک و تامل‌برانگیز را فراهم می‌آورد.
آغاز این داستان، خواننده را مجذوب ماجراهایی می‌ند که سرشار از طنز، رمز و کنایه‌های اجتماعی است.
فصل دوم
در فصل دوم ماشالا خان در بارگاه هارون‌الرشید، ماشالاخان به طور ناگهانی و معجزه‌آسا در دربار هارون‌الرشید ظاهر می‌شود.
این فصل به تصویر کشیدن واکنش‌های اولیه او به محیط جدید و پرابهت دربار می‌پردازد.
ماشالاخان که همچنان در حیرت است، درگیر موقعیت‌های طنزآمیز و شگفت‌انگیزی می‌شود که تضاد شخصیت ساده‌اش با دربار سلطنتی، لحظات کمدی و جالبی خلق می‌کند.
در این فصل، نویسنده با هوشمندی و نگاهی انتقادی، وضعیت اجتماعی و سیاسی دربار عباسیان را به تصویر می‌کشد.
فصل سوم
در فصل سوم ماشالا خان در بارگاه هارون‌الرشید، ماشالاخان که هنوز در شوک سفر ناگهانی خود به گذشته است، بیشتر با زندگی روزمره و شخصیت‌های دربار عباسی درگیر می‌شود.
این فصل شاهد تلاش‌های او برای برقراری ارتباط و فهماندن منظور خود به درباریان است که اغلب به دلیل تفاوت زبانی و فرهنگی، به سوءتفاهم‌های خنده‌دار می‌انجامد.
استفاده‌ی کمیک ماشالاخان از زبان فارسی امروزی آمیخته با عربی شکسته، و تلاشش برای تطبیق با موقعیت جدید ضمن حفظ شخصیت لوطی‌مآب خود، لحظات طنزآمیز فراوانی خلق می‌کند و نویسنده (ایرج پزشکزاد) از این طریق به نقد ظریف مناسبات دربار ادامه می‌دهد.
فصل چهارم
در فصل چهارم ماشالا خان در بارگاه هارون‌الرشید، ماشالاخان فرصتی برای گفتگو با شخص جعفر برمکی پیدا می‌کند. این ملاقات اما برای او سرآغاز دردسری جدید است، چرا که درباریان و به ویژه خود برمکیان به هویت مرموز و سخنان نامتعارف او مشکوک شده و گمان می‌برند که وی جاسوسی از سوی دشمنان باشد.
با وجود این سوءظن خطرناک، ماشالاخان که همچنان در دنیای خیالی خود و تصوراتش از دوران طلایی خلافت غرق است، متوجه وخامت اوضاع و بدگمانی اطرافیانش نیست.
این فصل بر تضاد میان واقعیت تلخ سیاسی دربار و بی‌خبری کمیک ماشالاخان تأکید دارد و موقعیت‌های پرتنشی را با چاشنی طنز همیشگی پزشکزاد به تصویر می‌کشد.
فصل پنجم
در فصل پنجم کتاب «ماشاالله خان در دربار هارون‌الرشید»، ماشالا خان سرانجام به آرزوی خود می‌رسد و افتخار حضور در محضر شخص خلیفه، هارون‌الرشید، را پیدا می‌کند.
اما این ملاقات سلطنتی، او را بی‌درنگ در معرض خطری بزرگ قرار می‌دهد. خلیفه فرمانی خطیر و به ظاهر ناممکن صادر می‌کند: ماشالا خان باید شیری درنده را که خواهران خود خلیفه را به نوعی زندانی کرده است، از پای درآورد و آنها را رها سازد.
ماشالا خان که طبق معمول در عالم خیال و تصورات رمانتیک خود از دوران طلایی خلافت عباسی سیر می‌کند، به سختی می‌تواند عمق خطرناک فرمان خلیفه یا تهدید مرگباری که آن حیوان وحشی ایجاد کرده را درک کند.
این فصل، ضمن بالا بردن سطح تنش و قرار دادن ماشالا خان در موقعیتی رو در رو با قدرت مطلق خلیفه و خطر مرگ، همچنان این وضعیت بغرنج را از فیلتر کمدی و ساده‌لوحی عمیق شخصیت اصلی عبور می‌دهد و مهارت پزشکزاد در آمیختن طنز تاریخی، تعلیق و موقعیت‌های کمیک را به خوبی نشان می‌دهد.
فصل ششم
در فصل ششم، لحظه‌ی موعود فرا می‌رسد و ماشالا خان خود را در برابر شیر عظیم‌الجثه می‌یابد؛ همان چالش مرگباری که مستقیماً از سوی خلیفه به او محول شده بود. این رویارویی، آزمونی نهایی برای ماشالا در صحنه‌ی پرمخاطره‌ی دربار هارون‌الرشید است.
اما مخاطرات این فصل تنها به دندان‌ها و پنجه‌های تیز شیر محدود نمی‌شود. ماشالا خان همزمان با این تهدید جانی، خود را در معرض رویارویی با عواقب ناگوار شکستن قوانین و زیر پا گذاشتن مقررات سخت‌گیرانه‌ی دستگاه خلافت نیز می‌بیند. گویی سرپیچی یا بی‌توجهی او به آداب و اصول دربار، خطری کمتر از آن حیوان وحشی ندارد.
در حالی که ماشالا بین خطر فوری جانور درنده و تهدید بالقوه‌ی خشم و مجازات از سوی سیستم قدرتمند خلافت گرفتار آمده، همچنان ممکن است در دنیای خیالی خود و درک نادرستش از موقعیت، از ابعاد کامل دردسری که برای خود تراشیده، غافل باشد.
این فصل، تنش داستانی را به اوج می‌رساند و دو نوع خطر را در هم می‌آمیزد: خطر فیزیکی و عینی، و خطر ناشی از تقابل با قدرت و اقتدار سیاسی. بار دیگر، این موقعیت‌های پر از اضطراب از دریچه‌ی نگاه ساده‌لوحانه و کمیک ماشالا خان روایت می‌شود و طنز تلخ پزشکزاد در نمایش تضاد میان واقعیت بی‌رحم و تصورات خیال‌پردازانه‌ی شخصیت اصلی، برجسته‌تر می‌گردد.
فصل هفتم
در فصل هفتم ماشالا خان در بارگاه هارون‌الرشید، قهرمان داستان با پیامدهای ورودش به حریم ممنوعه حرمسرای خلیفه مواجه می‌شود و خطر بزرگی او را تهدید می‌کند. اما درست زمانی که به نظر می‌رسد کارش تمام است، چرخشی ناگهانی در وقایع رخ می‌دهد:
عباسه، خواهر بانفوذ و زیبای هارون‌الرشید، شیفته‌ی سادگی و رفتار نامتعارف ماشالاخان می‌شود. این دلباختگی غیرمنتظره، اگرچه ممکن است نجات‌بخش به نظر برسد، اما ماشالاخان را در موقعیتی به مراتب پیچیده‌تر و حساس‌تر از قبل قرار می‌دهد.
سوالی که هست این است که آیا ماشالاخان، با وجود بی‌تجربگی‌اش در مناسبات دربار، توانایی مدیریت این وضعیت بغرنج را خواهد داشت؟
فصل هشتم
در فصل هشتم کتاب "ماشالا خان در بارگاه هارون‌الرشید"، ماشالاخان با یکی از جدی‌ترین و هولناک‌ترین پیامدهای حضورش در دربار، یعنی خطر قریب‌الوقوع خواجه شدن، مواجه می‌گردد.
این تهدید، او را بیش از پیش با لایه‌های پنهان سیاست، بازی‌های قدرت در دربار خلیفه و نفوذ اطرافیان او آشنا می‌سازد.
در بخش دیگری از فصل، داستان به درون حرمسرا راه می‌یابد، جایی که زنان درباری با شور و هیجان درباره "آغاباشی" جدید صحبت می‌کنند؛
غافل از هویت واقعی او و ماجراهایی که بر سرش آمده، و از قضا، این "آغاباشی" جدید، سخت مورد لطف و توجه شخص خلیفه نیز قرار گرفته است، که این خود بر پیچیدگی و طنز تلخ موقعیت ماشالاخان می‌افزاید.
فصل نهم
در فصل نهم کتاب، ماشالاخان را در مقام جدیدش به عنوان آغاباشی محبوب خلیفه نشان می‌دهد که بساط جشن و سروری شاهانه برای هارون‌الرشید برپا می‌کند.
با این حال، در این بزم، افراط در نوشیدن کار دست ماشالاخان می‌دهد و او مست و لایعقل می‌شود. هارون‌الرشید نیز که شاید خود حال خوشی از باده دارد، این فرصت را غنیمت شمرده و با کنجکاوی خاصی تلاش می‌کند تا در عالم مستی، به رازهای مگو و اسرار اندرونی ماشالاخان (و یا آنچه ماشالاخان از حرم خود خلیفه می‌داند) پی ببرد.
این صحنه، رویارویی خطرناک اما طنزآمیزی را رقم می‌زند که در آن ماشالاخانِ از خود بی‌خود، در برابر پرسش‌های کاوشگرانه‌ی خلیفه قرار می‌گیرد و هر لحظه امکان دارد با حرفی نسنجیده، خود را به مهلکه اندازد.
فصل دهم
فصل دهم ماشالاخان را در برابر پیامدهای ناگوار شب پیش و خشم هارون‌الرشید قرار می‌دهد.
در حالی که او در تنگنایی سخت گرفتار شده، سامیه، با پیشنهادی یاری‌دهنده اما پربها، به کمکش می‌آید تا او را از غضب خلیفه برهاند. بهای این نجات اما چیزی نیست که به سادگی بتوان از عهده‌اش برآمد؛ بهایی که گفته می‌شود حتی قلب سرسخت‌ترین و قوی‌ترین مردان جنگی آن دوران را نیز نرم و ذوب می‌کند.
این فصل، ماشالاخان را در برابر یک دوراهی عاطفی و معامله‌ای چالش‌برانگیز قرار داده و این پرسش را برای خواننده مطرح می‌کند که آیا او قادر است با این بهای سنگین و دل‌گداز کنار بیاید و خود را از این مخمصه نیز برهاند؟
فصل یازدهم
فصل یازدهم کتاب، ماشالاخان را در تلاش برای رهایی از تعهد سنگینی که در پی کمک سامیه بر دوشش افتاده، نشان می‌دهد. او سعی می‌کند با برادر سامیه وارد گفتگو شود تا شاید بتواند او را از این تصمیم منصرف کرده و خود را از این مهلکه عاطفی برهاند. اما درست در میانه این تلاش‌ها، خبری غیرمنتظره توسط جارچیان در سراسر شهر اعلام می‌شود: هارون‌الرشید فرمان عفو ماشالاخان را صادر کرده است. این بخشودگی ناگهانی، قهرمان داستان را در یک دو راهی سرنوشت‌ساز قرار می‌دهد؛ دوراهی میان عشقی که شاید در حال جوانه زدن است و وفاداری به آن، و یا فرصت بازگشت به قصر پر زرق و برق خلیفه و ماجراهای پیشین. انتخاب میان دل و بازگشت به دربار، چالش اصلی این فصل برای ماشالاخان است.
فصل دوازدهم
در فصل دوازدهم، ماشالاخان خود را پای سفره عقد با سامیه فیل‌کش، زنی قدرتمند و مصمم، می‌بیند و از هر سو در تنگنا قرار گرفته است.
او که به هیچ عنوان تن به این ازدواج نمی‌دهد، در اوج استیصال به دنبال راه فراری می‌گردد و حتی نقشه‌های خطرناکی همچون کشتن حاجی فیروز و خود سامیه به ذهنش خطور می‌کند و برای عملی کردنشان تلاش‌هایی نیز انجام می‌دهد. اما چالش بزرگتر اینجاست که این مراسم در خانه مسرور میرغضب، رئیس جلادان خلیفه، در جریان است.
حال سوال اینجاست که آیا یک هفت‌تیر، تنها سلاحی که ماشالاخان در اختیار دارد، برای نجات او از میان این مجلس پرمخاطره و فرار از چنگال سرنوشت در خانه چنین میزبان ترسناکی کافی خواهد بود؟
فصل سیزدهم
در فصل سیزدهم، تلاش‌های ماشالاخان برای رهایی از ازدواج اجباری وارد مرحله جدیدی می‌شود.
او که اکنون به عقد سامیه درآمده، مذبوحانه به دنبال راهی برای طلاق می‌گردد، در حالی که سامیه بی‌صبرانه برای رفتن به حجله بی‌قراری می‌کند و عرصه را بر او تنگ‌تر می‌نماید. در اوج این درماندگی، ماشالاخان با فردی به نام اکبر آشنا می‌شود که به نظر می‌رسد تنها راه نجات اوست، اما سامیه او را فردی شیاد و بدذات توصیف می‌کند.
ماشالاخان که در این مخمصه چاره‌ای جز اعتماد ندارد، خود را به دست سرنوشت و نقشه‌های این غریبه مشکوک می‌سپارد.
سوال اصلی این است: آیا ماشالاخان، که در اجبار به پای سفره عقد نشست، در اجبار به حجله نیز خواهد رفت؟
